De bedrijfsfitness, de stoelmassage, de mogelijkheid om zelf naar de bedrijfsarts te gaan, de fruitmand op de werkplek, de workshop vitaliteit tijdens de lunch of de teambuilding sessie. Er worden steeds meer en meer nieuwe middelen ingezet op het hoge ziekteverzuim en de vele burn-out gerelateerde klachten te voorkomen. Maar helpen deze interventies en bieden die nu echt een duurzame oplossing?

Want als je nooit fruit eet, ga je dat ook niet op het werk ineens wel doen. En als je nooit sport, waarom zou je dat dan wel opeens voor na of onder werktijd doen. Als je van nature geen prater bent, zal je op eigen initiatief niet naar een bedrijfsarts gaan. En als je binnen het team een stil persoon bent, zal je dat morgen ook nog zijn. Het zijn stuk voor stuk mooie initiatieven en maatregelen voor de mensen die deze kunnen en willen gebruiken en dus oppakken.Maar als jij of je medewerker al moeite heeft het hoofd boven water te houden of zo moe is dat alles te veel of te zwaar is, dan gaat een stoelmassage, een appel of een workshop ook niet meer helpen.

Maar wat helpt dan wel?
Gewoon een goed gesprek. Zo simpel als het klinkt, zo moeilijk kan het zijn.
We voeren voortdurend gesprekken met elkaar op het werk, tussen leidinggevende en werknemer of werknemers onderling. In verschillende overleggen of verschillende momenten.
Maar lukt het ook om hèt goede gesprek te voeren wat ervoor zorgt dat iedereen goed en vitaal betrokken blijft bij het werk? Dat hij een gezonde balans heeft in werk en privé? Dat hij zich verantwoordelijk voelt voor de keuzes die hij maakt?

Waarom lukt het niet (altijd) om dat goede gesprek te voeren?
Ook hier is het antwoord simpel: omdat we er niet de tijd voor nemen. We zijn te druk met onze belangen en de te behalen doelen. We zitten vol met onze verwachtingen van ons zelf en de ander. En we hebben angst… angst dat we geen grip (zullen) hebben op de situatie. Kortom, we gunnen ons bij aanvang van het gesprek al niet de ruimte om goed naar de andere te luisteren. Laat staan dat we in het gesprek deze rust en ruimte gaan vinden.

Als het voeren van het goede gesprek zo simpel is, hoe simpel is het dan?
Een goed gesprek vraagt om de juiste vaardigheden en vooral om durf. Zorg dat je samen een open gesprek voert waarbij jullie elkaar verstaan en begrijpen. Ga bijvoorbeeld in een voortgangsgesprek niet vertellen wat de ander moet doen, maar stel open en toekomstgerichte vragen. Probeer de ander de ruimte te geven om zelf tot oplossingen te komen. En durf het gesprek tussendoor samen te vatten om bij de ander en je zelf te checken of jullie nog over hetzelfde onderwerp en verwachtingen praten. Maak niet alleen afspraken wat er nu gedaan moet worden, maar bespreek wat het voor jou en de ander betekend als deze afspraken wel en ook niet behaald worden.

Zo simpel en zo moeilijk is de eerste stap. En bovenal zo belangrijk is het om een echt gesprek te voeren met elkaar en voor jezelf. Want de eerste stap naar duurzame inzetbaarheid ligt in onze eigen handen en onze eigen bijdrage in de gesprekken.

Eva Vester – Vles

Senior-adviseur, trainer en coach bij Verander Verzuim